«دونالد ترامپ» به سرعت افراد مورد اعتماد خود را با تمرکز بر هوش مصنوعی انتخاب کرد اما توصیه‌های احتمالی این افراد برای بقیه علوم همچنان نامشخص است.
به گزارش ایسنا، «دونالد ترامپ» در تقریبا نیمی از اولین دوره ریاست جمهوری خود که از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ بود، مشاور علمی رسمی نداشت اما دوره دوم ریاست جمهوری او شکل متفاوتی را به خود گرفته است.
به نقل از نیچر، در حالی که ترامپ آماده روی کار آمدن برای دومین بار در ۲۰ ژانویه می‌شود، نامزدهای سه سمت مهم علمی-مشاوره‌ای را اعلام کرده است. برخی امیدوارند که این نشان‌دهنده علاقه بیشتر به حوزه علم و فناوری باشد اما ابهامات بسیاری درباره این موضوع وجود دارد که مشاوران علمی چگونه ایالات متحده را شکل خواهند داد.
در صورت تایید سنای آمریکا، «مایکل کراتسیوس»(Michael Kratsios) که در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ به عنوان مدیر ارشد فناوری خدمت می‌کرد، دفتر سیاست علم و فناوری کاخ سفید را سرپرستی خواهد کرد که سیاست‌های علمی را در سراسر دولت آمریکا هماهنگ می‌کند. همچنین، کراتسیوس مشاور علمی رئیس جمهور خواهد بود.
«دیوید ساکس»(David Sacks) سرمایه‌گذار حوزه فناوری، «سزار هوش مصنوعی و رمزارز» دولت جدید و همچنین رئیس شورای مشاوران رئیس‌جمهور در حوزه علم و فناوری خواهد بود که بدنه‌ای متشکل از متخصصان پژوهش و صنعت بیرون از کاخ سفید است.
«لین پارکر»(Lynne Parker) متخصص حوزه رباتیک که سرپرستی تلاش‌های حوزه هوش مصنوعی را در دوره اول دولت ترامپ بر عهده داشت، برای نقش جدیدی در کمک به کراتسیوس و ساکس انتخاب شده است.
«کرستین متیوز»(Kirstin Matthews) پژوهشگر سیاست علمی «دانشگاه رایس»(Rice University) معتقد است که تمرکز ترامپ بر هوش مصنوعی، به انتصاب سریع این مشاوران منجر شده است.
مشاوران به درخواست‌های نیچر برای اظهار نظر پاسخ ندادند.
رئیس‌جمهور منتخب آمریکا در بیانیه‌ای که در پلتفرم رسانه اجتماعی «تروث سوشال»(Truth Social) منتشر شد، گفت که گروه مشاوران علمی او پیشرفت‌های علمی را به وجود خواهند آورد، تسلط آمریکا را بر فناوری تضمین خواهند کرد و عصر طلایی نوآوری را در آمریکا پدید خواهند آورد.
نیچر درباره این گروه جدید و توصیه‌هایی که ممکن است به ترامپ ارائه دهند، با متخصصان حوزه سیاست از جمله مشاور علمی سابق ایالات متحده صحبت کرد.
مشاوران علمی رئیس جمهور ایالات متحده می‌توانند یک تأثیر قوی را بر سیاست‌گذاری داشته باشند. یکی از نمونه‌هایی که پژوهشگران اغلب ذکر می‌کنند، «جان هولدرن»(John Holdren) فیزیکدان است که در دوران ریاست جمهوری «باراک اوباما» بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۷، مشاور علمی ریاست جمهوری و رئیس دفتر سیاست علم و فناوری کاخ سفید بود.
بسیاری از پژوهشگران از سیاست علمی ریاست جمهوری در دوره اول دولت ترامپ ناامید شدند. رئیس جمهور وقت درباره موضوعات گوناگونی، تصمیمات ضد علم گرفت. برای مثال، ترامپ در طول همه‌گیری بیماری کووید-۱۹، خطرات کروناویروس را کم‌اهمیت جلوه داد و پژوهشگران دولتی را به حاشیه راند.
پژوهشگران از تصمیم ترامپ مبنی بر انتخاب کراتسیوس حمایت کرده‌اند. هولدرن در مصاحبه با نیچر گفت: من معتقدم این تصمیم به اعتبار ترامپ کمک خواهد کرد و به نفع کراتسیوس نیز خواهد بود.
«کنت ایوانز»(Kenneth Evans) پژوهشگر حوزه سیاست در دانشگاه رایس گفت: اگرچه کراتسیوس فاقد پیش‌زمینه در حوزه سیاست‌گذاری علمی است اما او یک نقطه درخشان در دولت اول ترامپ بود.
«توبین اسمیت»(Tobin Smith) معاون ارشد امور دولتی در «انجمن دانشگاه‌های آمریکا» خاطرنشان کرد که نتیجه کار انجمن دانشگاه‌های آمریکا با کراتسیوس در آن زمان مثبت بوده است و اضافه کرد که او مطمئنا بیشتر از یک شخص حوزه علم، یک شخص حوزه فناوری است اما علم را می‌فهمد.
شورای مشاوران رئیس‌جمهور در حوزه علم و فناوری که عموما نمایندگانی را از سراسر دانشگاه و صنعت در بر دارد نیز گزارش‌هایی را ارائه می‌دهند که سیاست‌های علمی ایالات متحده را درباره موضوعات بسیاری، از مدرن‌سازی آتش‌نشانی گرفته تا تأثیر فناوری نانو هدایت می‌کنند. شورای مشاوران رئیس‌جمهور در حوزه علم و فناوری طی دوره اول ترامپ با تأخیر آغاز شد، اندازه آن کاهش یافت و بسیاری از اعضای آن مدیران تجاری بودند. پژوهشگران می‌گویند ترکیب جدید شورای مشاوران رئیس‌جمهور در حوزه علم و فناوری نشان‌گر این است که دولت دوم ترامپ روی چه سیاست‌های علمی تمرکز خواهد کرد.
دولت ترامپ طی دوره اول ریاست جمهوری او در بسیاری از زمینه‌های سیاست علمی، یک روش کاملا متفاوت را با دولت پیشین اتخاذ کرد. متخصصان سیاست، انتظار اقدامات مشابهی را در دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ دارند.
افرادی که با نیچر صحبت کردند، گفتند که ابهامات بسیاری درباره نحوه حضور مشاوران ترامپ در دستور کار او وجود دارد. در حوزه هوش مصنوعی، ترامپ قول داد فرمان اجرایی «جو بایدن» را که از ایمنی و برابری در توسعه فناوری حمایت می‌کرد، لغو کند و گفت که این فرمان به منزله ممانعت از نوآوری و تحمیل ایده‌های چپ رادیکال است. کراتسیوس در مصاحبه‌های خود گفته است که نیاز به تضمین رهبری بلندمدت آمریکا در حوزه هوش مصنوعی احساس می‌شود و آژانس‌های علمی کشور در توسعه آزمون‌های استاندارد برای ارزیابی مدل‌های زبانی بزرگ نقش دارند.
همکاری‌های پژوهشی بین‌المللی -به ویژه با چین- یک چالش برای دولت ترامپ خواهد بود زیرا تنش‌های بین دو کشور همچنان بالاست. در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ، یک کار بحث‌برانگیز برای جلوگیری از سرقت تحقیقات آمریکا آغاز شد که در نتیجه آن، تعدادی از پژوهشگران –عمدتا پژوهشگران چینی- دستگیر شدند.
اسمیت خاطرنشان کرد مسائل مربوط به امنیت تحقیقات، یکی از حوزه‌هایی است که دفتر سیاست علم و فناوری کاخ سفید برای کمک کردن طی دوره اول ریاست جمهوری ترامپ در آن وارد عمل شدند. به گفته اسمیت، رئیس دفتر سیاست علم و فناوری کاخ سفید یک گروه کاری بین سازمانی ایجاد کرد که در ژانویه ۲۰۲۱ برای پژوهشگران آمریکایی دریافت‌کننده بودجه فدرال و مرتبط با دانشمندان خارجی، راهنمایی‌هایی را درباره نوع اطلاعاتی که برای محافظت در برابر تضاد منافع باید افشا کنند، تهیه کرد. این رویکرد اساسی در دوران بایدن پیش رفت.
همچنین، ترامپ باید مسائل را پیرامون ورود دانشجویان و دانشمندان خارجی به ایالات متحده حل کند. برخی از متحدان ترامپ با اعطای ویزای H-1B برای کارگران ماهر خارجی مخالفت کرده‌اند.
با وجود این، به نظر می‌رسد توصیه «ایلان ماسک»(Elon Musk) کارآفرین میلیاردر که شرکت‌هایش افراد دارای ویزای H-1B را استخدام می‌کنند، ترامپ را به حمایت از ویزا ترغیب کرده است. ماسک که حدود ۳۰۰ میلیون دلار به کمپین انتخاباتی رئیس جمهور منتخب کمک کرد، یکی دیگر از مشاوران علمی نزدیک -البته غیررسمی- ترامپ است و به عنوان رئیس مشترک یک نهاد مشورتی با هدف کاهش هزینه‌های دولت منصوب شده است.
برنامه‌های علمی ریاست جمهوری همیشه به سیاست تبدیل نمی‌شوند. به عنوان مثال، ترامپ در دوره اول ریاست جمهوری خود، پیشنهادی را برای کاهش قابل توجه بودجه‌های علمی گوناگون ارائه داد اما کنگره آمریکا پیشنهاد او را نادیده گرفت و هزینه‌های تحقیق و توسعه فدرال در دوران ریاست جمهوری ترامپ حدود ۱۰ درصد افزایش یافت.
انتهای پیام